Położona w gminie Sobienie-Jeziory w powiecie otwockim wieś Sobienie Biskupie, do 1794 roku była własnością biskupów poznańskich. Geneza nazwy miejscowości wywodzi się od biskupa Antoniego Onufrego Okęckiego, który ze względu na swoją szczodrość wśród poddanych mu chłopów, uzyskał miano "Sobie nie, a komu". Jak twierdzą mieszkańcy, pierwszą kapliczkę ustawiono w tym miejscu na początku XV stulecia w czasie tworzenia parafii, której siedzibą stał się Radwanków.
300 lat później usytuowany blisko Wisły Radwanków został zatopiony jej wodami, co było powodem przeniesienia siedziby parafii i wybudowania nowego kościoła w Warszawicach. Na upamiętnienie tego wydarzenia, pod koniec XVIII bp Okęcki ufundował nową kapliczkę, którą wystawiono na miejscu starej. Kapliczka ta przetrwała ok. 50 lat do roku 1844, kiedy to miała miejsce kolejna powódź, w wyniku której wody Wisły wystąpiły z brzegów zalewając okolice, a po ich ustąpieniu nastąpił nieurodzaj, zaraza ziemniaczana i w konsekwencji - głód. W tymże 1844 roku, ówczesny właściciel dóbr Sobienie Biskupie Jan Słupecki, ufundował figurę Pana Jezusa Ubiczowanego – "Ecce Homo".
Wykonana z kamienia ustawiona jest na dwusegmentowym postumencie złożonym z kolumny i niskiego, czworobocznego, murowanego cokołu. W nim to, z przodu, umieszczona jest prostokątna tabliczka, w której wyryto: "Jezu Nazareński zmiłuj się nad nami J.S. Roku 1844". Znajduje się przy drodze do wsi parafialnej Warszawice, naprzeciw miejsca, w którym stał pałac biskupów poznańskich, a po którym to, nie ma już śladu, ani fizycznego, ani jakiegokolwiek dokumentu przedstawiającego, jak wyglądał i kiedy został zburzony.