Znajdujący się przy ul. Smugowej 4 niewielki kompleks budynków był siedzibą Pierwszego Dziennego Schroniska Dla Dzieci Wyznania Mojżeszowego. Pierwotnie nieruchomość ta należała do Litmana Litmanowicza. W 1903 r. jej nowymi właścicielami zostało małżeństwo Leopold i Dwojra Landau (pani Landau należała do grupy dobrze usytuowanych finansowo żon łódzkich kupców i fabrykantów. Grupa ta była w 1898 r. inicjatorem założenia schroniska dla dzieci żydowskich).
Po uzyskaniu zgody na budowę schroniska od ówczesnych władz, Landau jeszcze w tym samym roku na zakupionej parceli wzniósł parterowy dom, toalety, oficynę oraz przebudował istniejącą oficynę. Wszystkie prace budowlane były wykonywane według planów architekta Gustawa Landau-Gutentegera. W 1914 r. właściciel przebudował parterowy dom nadbudowując mu piętro. Schronisko działało nieprzerwanie do II wojny światowej.
Warto wiedzieć:
Zanim schronisko pozyskało swój "stały dom", dzierżawiło pomieszczenia w kamienicy Izraela Olszera, a następnie w kamienicy przy ul. Solnej 12. W późniejszym okresie "grupa inicjatorska" schroniska pozyskała status Towarzystwa Opieki Nad Dziećmi Wyznania Mojżeszowego.