Początki tej miejscowości sięgają XIV wieku, kiedy to w roku 1359 biskup Jan Styprock wystawił akt lokacyjny. W czasie wojny polsko – krzyżackiej wieś częściowo opustoszała, ale pod koniec XVI w. ponownie była całkowicie zasiedlona. Pierwsza nazwa tego miejsca Suszekaym, niemieckie miano Willms zostało wprowadzone w XIX w.
Wilimy są obecnie głównie wsią o charakterze letniskowym. Dodatkowy walor to znajdujące się ciekawe obiekty, również te powiązane z architekturą sakralną. Tradycyjnie należy wspomnieć przydrożnych kapliczkach. W Wilimach jest ich sześć i są rozlokowane w centrum i na kolonii. Kapliczki są w różnym stopniu zachowania, niektóre trochę zapomniane, inne pielęgnowane i wyremontowane. Chociaż wszystkie nawiązują do cech neogotyku, to jednak są zróżnicowane w swojej formie. Zbudowane zostały w połowie i pod koniec XIX w.
Prócz kapliczek przy drodze do miejscowości Czerwonka natkniemy się na kilka ciekawych przydrożnych krzyży a jeden z nich jest zdecydowanie szczególny, jest to datowany na 1932 r. drewniany krzyż z Arma Christi czyli narzędziami męki Chrystusa. Przedstawione to zostało w dość typowy dla takich obiektów sposób - na przecięciu ramion krzyża zawieszona jest płaska tabliczka w kształcie skrzyni, na której umieszczono bez wyraźnej kolejności emblematy wspomnianych narzędzi.
Centralnym elementem skrzyni jest cynowa pasyjka, pod której ramionami umieszczono również cynowe postacie Matki Bożej i św. Jana Ewangelisty. Wokół umieszczono wiele innych elementów, porozrzucane przypadkowo. Można wśród nich wyróżnić: drabinę, dzban z octem, włócznię, kolumnę biczowania, purpurowy płaszcz, obcęgi, grotę grobową a nawet koguta.
Na Warmii można odnaleźć inne przykłady podobnych krzyży, ale niestety z różnych powodów są już one rzadkością.