Kamienica niczym szczególnie się nie wyróżniająca, poza typowymi dla swojego wieku "zmarszczkami" na całej fasadzie, znajdująca się przy ul. Gdańskiej 29 (dawniej ul. Długa) została wzniesiona w roku 1899. Jej pierwotnym właścicielem był Ignacy Żychlewicz. Plany budowlane sporządził architekt Piotr Brukallski. Kolejnym posiadaczem nieruchomości był Jakub Grünberg, który to w 1912 roku dokonał przeróbek budowlanych kamienicy, dobudowując balkony.
Na przełomie wieków w budynku funkcjonowało Rosyjskie Gimnazjum Męskie. Z racji tego iż łódzka policja nie posiadała własnej siedziby, wynajmowała lokale w prywatnych kamienicach. Od 1900 roku, w tym domu korzystał z tego ówczesny policmajster m. Łodzi, radca stanu, Iłłarion Wieniediktowicz Chrzanowski. Pełnił tę funkcję w latach 1894 - 1907.
Podczas pierwszej wojny światowej, na tej posesji, siostry Maria i Jadwiga Wocalewskie prowadziły szpital dla rannych żołnierzy. Warto dodać że współtworzyły łódzkie harcerstwo. Przez pewien okres istniała tu Publiczna Szkoła Powszechna nr. 3 w Łodzi. Po roku 1945 w latach 1947-49 zorganizowano tutaj Szkołę Przemysłową Zakładów Artykułów i Tkanin Technicznych. W późniejszych latach PRL-u w prawej oficynie działała placówka służby zdrowia dla dzielnicy Łódź-Polesie.