Mauzoleum rodziny Yorck von Wartenburg znajduje się w kompleksie parkowo-leśnym nieopodal pałacu ( pierwotnie na skraju parku przypałacowego). Inicjatorem budowy rodzinnej kaplicy grobowej był właściciel majątku hrabia Hans Ludwig Dawid Yorck von Wartenburg. Budową obiektu powstałego w latach 1828 – 1829 kierował radca budowlany Julius Schultze. Wątpliwości występują przy nazwisku projektanta obiektu. Wymieniane są tutaj dwa nazwiska niemieckich architektów. Jednym z nich jest Karl Fredrich Schinkel, a drugim Carl Ferdinand Langhans.
Mauzoleum jest obiektem wzniesionym w stylu neogotyckim, na planie ośmioboku o średnicy około 9 metrów. Jest to obiekt murowany, otynkowany o bogatym wystroju architektonicznym. Do wnętrza prowadzą dwuskrzydłowe, kute drzwi wykonane przez wrocławskiego mistrza ślusarskiego Plassa. Nad drzwiami umieszczony został piękny herb rodziny Yorck von Wartenburg, który został wykonany w odlewni w Gliwicach. Tarczę herbową po bokach podtrzymują lew i jednorożec, nad tarczą herbową umieszczona jest korona, która zwieńczona jest trzema hełmami turniejowymi. Pod tarczą herbową, na wstędze umieszczony jest napis o treści "NEC CUPIAS, NEC METUAS" ("Nie miej pragnień ani strachu", albo "Nie pożądaj ani nie lękaj się"). W polach tarczy herbowej znajdują się czarne pruskie orły oraz miecze w wieńcach laurowych.
W kaplicy grobowej pierwszy pochowany został feldmarszałek Hans Ludwig Dawid Yorck von Wartenburg. Miało to miejsce w 1830 r. W mauzoleum pochowanych jest 15 członków rodziny, a kolejnych czterech przedstawicieli rodziny Yorck von Wartenburg spoczywa poza jego murami.
Po II wojnie światowej kaplica grobowa została zniszczona. Odbudowana została dopiero w 1993 roku z funduszu wojewódzkiego konserwatora zabytków i współpracy polsko-niemieckiej. W tym samym roku 5 października mauzoleum zostało poświęcone przez arcybiskupa kardynała Henryka Gulbinowicza. Podczas tej uroczystości obecny był między innymi hrabia Paul Yorck von Wartenburg, który powiedział „Mauzoleum moich przodków staje się miejscem poświęconym, które dzięki życiu kapłana Maksymiliana Kolbe staje się symbolem życia chrześcijańskiego ..."