Historia kościoła znajdującego się przy ul. Łęczyckiej 30 sięga roku 1921. Wówczas to m. Urszula Ledóchowska (założycielka Zgromadzenia Sióstr Urszulanek; 20 czerwca 1983 w Poznaniu Jan Paweł II beatyfikował matkę Urszulę, a 18 maja 2003 w Rzymie kanonizował. W 1989, w pięćdziesiątą rocznicę śmierci zachowane od zniszczenia ciało błogosławionej Urszuli zostało przewiezione z Rzymu do Pniew i złożone w kaplicy domu macierzystego) zakupiła w Ozorkowie na Bugaju ok. 3.08 ha ziemi wraz z sadem i niewielkim domem, w którym zamieszkało 6 sióstr (w jednym z pokoi urządzono kaplicę).
W roku 1925 na nieruchomości wzniesiono dom dla księdza oraz szkołę. Poświęcenia kamienia węgielnego pod budowę kościoła dokonał we wrześniu 1928 r. biskup ordynariusz diecezji łódzkiej Wincenty Tymieniecki. Świątynia była wznoszona przez jednego majstra, 3 robotników i od 10 do 15 sióstr zakonnych. 1 grudnia 1929 r. była gotowa i odbyło się w niej pierwsze nabożeństwo wraz z jej poświęceniem.
W kolejnych latach kontynuowano uzupełnianie wyposażenia wnętrza oraz otynkowano ją. W 1937 r. na dziedzińcu kościoła stanęła, na wysokim cokole figura Matki Boskiej Łaskawej. Jej fundatorem był Włodzimierz Eborowicz - dyrektor Towarzystwa Schlösserowskiej Przędzalni Bawełny i Tkalni (figura przetrwała okres okupacji dzięki temu, że została ukryta. Po wyzwoleniu powróciła na swoje dawne miejsce).
W okresie II wojny światowej kościół zamknięto i urządzono w nim magazyn. Po zakończeniu działań wojennych siostry Urszulanki wróciły do swojego „domu na Bugaju” i przywróciły kościół do pierwotnego przeznaczenia.
Świątynia jest wzniesiona w stylu klasycystycznym, na planie prostokąta z przybudówką od strony wschodniej, mieszczącą przedszkole. Wewnątrz znajdują się m.in. relikwie I stopnia św. Urszuli Ledóchowskiej oraz kropla z Krwi św. Jana Pawła II umieszczona na płótnie.
Źródło informacji Ozopedia