Zespół dworski w Neplach należał w okresie XVII-XIX w. do rodu Niemcewiczów. Na początku XIX w. nowy właściciel Nepli, Kalikst Mierzejewski (człowiek wielce majętny, właściciel ogromnych posiadłości na Polesiu, były marszałek szlachty grodzieńskiej), wybudował na miejscu domu Niemcewiczów klasycystyczny pałac wg projektu modnego wówczas architekta - sąsiada z Kobylan, Franciszka Jaszczołda. Obok pałacu stanął tzw. Biwak - pawilon mieszkalny przeznaczony dla cara Aleksandra I, który w latach 1818-25 przybywał do Nepli, a konkretnie do żony Kaliksta - pięknej Julii z Orzeszków.
Owocem romansu cara z żoną właściciela Nepli miał być syn Mierzejewskich - Juliusz August, urodzony w 1817 r., którego car Aleksander I został ojcem chrzestnym. W 1828 r. Juliusz August zmarł wskutek nieszczęśliwego wypadku podczas konnej przejażdżki (w efekcie złamania nogi wywiązała się gangrena). Rodzice ufundowali synowi kaplicę, w której później pochowano też Kaliksta Mierzejewskiego.
Przedtem jednak Mierzejewski, przyrodnik i hodowca kwiatów z zamiłowania, powiększył i przebudował stary park pałacowy i urządził w Neplach rezydencję znaną w całym Królestwie Polskim i poza jego granicami. Świetność nepelskiej rezydencji nie trwała jednak długo. Wielki pożar w 1854 r. strawił pałac, cieplarnię i część parku. Franciszek Jaszczołd odbudował wprawdzie pałac za życia Kaliksta Mierzejewskiego, ale nie odzyskał on już nigdy dawnego blasku.
Dziś po dawnym dworze Mierzejewskich pozostały jedynie gruzy z resztkami piwnic. Spalony obiekt rozbierano systematycznie w latach 1937-39 i po wojnie - do lat sześćdziesiątych.
Z całego zespołu zachowały się:
lamus tzw. "skarbczyk"
biwak
kaplica grobowa św. Juliusza
budynek mieszkalny, tzw. Biały Dworek