8 maja 1872 r. po północno-wschodniej stronie pałacu, na skraju parku odsłonięty został Pomnik Zwycięstwa. Pomnik ten upamiętniał zakończenie wojny francusko-pruskiej (1870-1871). Pomysłodawcą jego powstania był syn Marianny Orańskiej – Albrecht. Wchodził w skład założenia pałacowo-parkowego Marianny Orańskiej, księżniczki niderlandzkiej.
Pomnik to grota, od frontu obudowana arkadą z kamieni wsparta na kolumnach i wzmocniona przyporami. Grota od frontu stała w basenie z fontannami i prowadzącymi w jej głąb podestami z metalowymi ozdobnymi barierkami. Na środku groty ustawiona była rzeźba Perseusza. Na grocie, na którą prowadziły szerokie schody stała kolumna, której wysokość wynosiła 11 m. Kolumnę wieńczyła trzymetrowa postać Bogini Zwycięstwa. Rzeźba Nike wykonana była z brązu.
Pomnik ten był wierną kopią pomnika berlińskiego rzeźbiarza Christiana Daniela Rauch znajdującego się nieopodal zamku Badelsberg, stojącego w Poczdamie. Po II wojnie światowej tj.w latach pięćdziesiątych kolumnę przewrócono, a jej szczątki jeszcze przez dziesięć lat leżały obok groty, po czym "zniknęły".