Przychodzko to położona wśród lasów wieś o luźnej zabudowie. Powstała w XVIII wieku po sprowadzeniu przez wojewodę poznańskiego i właściciela dóbr zbąszyńskich Stefana Garczyńskiego osadników ewangelickich z Holandii, Niemiec oraz Śląska. Nowi mieszkańcy tych terenów zajmowali się głównie gospodarką leśną oraz rolnictwem. Przychodzko miało swoje dwa centra, którymi były szkoła i stacja kolejowa.
Obok szkoły na skarpie założono w XVIII wieku cmentarz, na którym spoczywały kolejne pokolenia Olędrów, jak popularnie nazywano ewangelickich osadników. Nekropolia funkcjonowała do 1945 r., kiedy na zachód Europy wyjechali ostatni ich przedstawiciele. Cmentarz w Przychodzku należy do najlepiej zachowanych ewangelickich nekropolii. W centrum niej stoi kaplica zbudowana w 1938 r., a wokół niej znajduje się kilkadziesiąt historycznych nagrobków. Cmentarz został uprzątnięty przez młodzież zbąszyńskich szkół, remontowi poddano także kaplicę.