Wiosną 1945 r. toczyły się zacięte walki o Ziemię Szczecińską. Trwały niemal do zakończenia wojny. Jednym z ostatnich zajętych miast było Świnoujście, które zdobyto 5 maja 1945 r. Na terenach Pomorza Zachodniego życie straciło kilka tysięcy żołnierzy radzieckich i współwalczących z nimi polskich. W 1946 r. założono na Centralnym Cmentarzu w Szczecinie wydzieloną kwaterę wojenną, do której przenoszono szczątki ekshumowane w różnych miejscowościach po stronie polskiej i niemieckiej. Ostatni pochówek miał tu miejsce w 1983 r.
Wojenna kwatera znajduje się na zboczu schodzącym do fontanny przed kaplicą Cmentarza Centralnego. Polegli spoczywają w dwóch ciągach mogił usytuowanych po bokach alei obsadzonej cisami. Aleję zamyka pomnik Braterstwa Broni, a przy wejściu na flankach ustawiono działa oraz pamiątkowe tablice. Ostatnie miejsce spoczynku znalazło tu 3012 żołnierzy radzieckich i 367 polskich, w większości bezimiennych.
Cmentarz przekomponowano w 1967 r. według projektu Kazimierza Szulca, wówczas też odsłonięto wspomniany pomnik autorstwa Sławomira Lewińskiego i Anatola Suchodolskiego.