Mieszkańcy Radłowa do 1928 r. nie mieli kościoła. Na nabożeństwa udawali się do parafii św. Mateusza w pobliskich Sternalicach. Radłowianie postanowili więc wybudować własny kościół co doprowadziło do sporu z proboszczem Sternalic, ks. Franciszkiem Dąbkiem, który nie wyrażał na to zgody. Nie zrażeni początkowym niepowodzeniem, wbrew woli proboszcza Sternalic przystąpili do wznoszenia świątyni.
Rolnik z Radłowa Walenty Kistela w 1927 r. podarował swoją ziemię w środku wsi pod budowę świątyni. Mieszkańcy teraz oczekiwali na przybycie proboszcza, który miał poświęcić plac budowy. Proboszcz jednak nie przybył. Darczyńca pola Walenty Kastela uczynił to sam obchodząc teren i skraplając go święconą woda. Teraz można było przystąpić do wznoszenia świątyni. Kościół postawili wraz z mieszkańcami okolicznych wiosek w ciągu roku. 30.09.1928 r. biskup Wojciech z Wrocławia konsekrował kościół.
Kościół został zbudowany z czerwonej cegły, na planie prostokąta z niższym prezbiterium i więżą nad wejściem. Na wieży zawieszono dwa dzwony o imionach: św. Florian i św. Urban.