Trudno odnaleźć jakiekolwiek notatki o Faliszewie poza informacjami, że jest to wieś w woj. łódzkim, powiecie radomszczańskim, gminie Przedbórz i że swego czasu wchodziła w skład woj. piotrkowskiego. Wiadomo też, że leży nad Pilicą a w XVII w. – razem z położonymi po drugiej stronie rzeki Majkowicami - była jednym z głównych ośrodków tego samego klucza dóbr. Najpierw należała do Zakrzewskich vel Zakrzowskich, później do Franciszka Małachowskiego, wojskiego sieradzkiego a jeszcze później do rodziny Brwinowskich.
Wyjeżdżając ze wsi w kierunku Skotnik, na jej krańcu, w pewnym oddaleniu od pozostałych zabudowań zauważymy niezwykle malownicze miejsce. To nieczynny już młyn wodny obecnie położony nad zarastającym i wysychającym kanałem (podobno kiedyś, jeszcze przed regulacją, jego kołem poruszały wody Pilicy).
Po sieci krążą nadal, już nieaktualne, ogłoszenia o sprzedaży gospodarstwa położonego nad rzeką Pilicą „w otoczeniu lasów, oddalonego z jednej strony ok. 500-600 m od jednej wsi i ok. 5 km od drugiej”, które wśród „budynków z bezpośrednim dostępem w dwóch miejscach do rzeki Pilicy, a także z własnym kanałem wodnym (obrośniętym starodrzewiem, łączącym centralną część siedliskową z Pilicą” posiada także „murowany z czerwonej cegły czteropoziomowy młyn”.
Siedlisko zwraca uwagę nie tylko nieźle zachowanym budynkiem młyna ale też stojącą przy płocie na wysokim słupie kapliczką skrzynkową z Najświętszą Panienką wewnątrz oraz… kręcącymi się po obejściu egzotycznymi zwierzętami.