Kaplica wzniesiona została w 1849 r. na dawnym cmentarzu cholerycznym założonym w 1831 r. Kaplicy patronuje św. Sebastian, który był między innymi orędownikiem podczas epidemii.
Jest to obiekt zbudowany na kamiennej podmurówce, na planie prostokąta z półokrągło zamkniętą apsydą, murowany z kamienia i otynkowany. Elewacja frontowa zdobiona pilastrami, między którymi znajdują się drewniane drzwi. Fasadę wieńczy trójkątny szczyt trój strefowy z krzyżem na szczycie i wnękami. Wnęka większa zawiera płaskorzeźbę przedstawiająca Bożą Mękę – ukrzyżowany Chrystus i stojące poniżej na cokolikach Matka Boska Bolesna i św. Jan Ewangelista. Mniejsza wnęka pozostaje pusta.
Wewnątrz w centrum barokowo-ludowego ołtarza umieszczony jest obraz męczeństwa świętego Sebastiana.