W centrum wsi w latach 1925-1934 wzniesiono kościół wg projektu Wacława Wiktora. 12.09.1934 świątynia została konsekrowana przez biskupa tarnowskiego Franciszka Lisowskiego. Przed budową kościoła we wsi znajdowała się drewniana kaplica z obrazem Matki Bożej Niepokalanej przeniesionym z tutejszego dworu.
Neogotycki kościół jest obiektem trójnawowym, murowanym z kamienia, otynkowanym z trójbocznie zamkniętym prezbiterium z dobudowanymi po bokach zakrystiami i kilkukondygnacyjną wieżą od frontu. Ściany świątyni wzmocnione są przyporami. Wejście do nawy głównej poprzedzone jest przedsionkiem wspartym na dwóch kolumnach, a do naw bocznych prowadzą ażurowe przedsionki wsparte na pojedynczych kolumnach.
Wyposażenie wnętrza to przede wszystkim: ołtarz główny z 1961 r. z obrazem Matki Bożej Niepokalanej oraz płaskorzeźbami Ducha świętego i Dwunastu Apostołów oraz ołtarze boczne: jeden z obrazem MB Szkaplerznej i po bokach figurami św. Antoniego Padewskiego i św. Franciszka z Asyżu, ołtarz drugi z figurą Serca Jezusowego zasłanianą obrazem Jezu Ufam Tobie i po bokach figurami św. Kingi i św. Katarzyny oraz trzeci ołtarz XVIII-to wieczny zdekompletowany, przeniesiony z kościoła z Łosiny Górnej. Ponadto w świątyni znajduje się neogotycka ambona i chrzcielnica oraz organy 6-cio głosowe z 1884 r. i przeniesione do tutejszej swiątyni ze Starego Wiśnicza.