Nazwa kapliczki nawiązuje do rodziny Stadnickich, właścicieli pobliskiego pałacu. Wzniesiona została przez Stadnickich jako wotum dziękczynne za ocalenie ich córki, która w trakcie przejazdu z pałacu do kościoła wypadła z bryczki. Zdarzenie to miało to miejsce 25.11.1862 r. i zostało uwiecznione w ozdobnej płycinie nad wejściem do kapliczki. Powyżej umieszczona jest stiukowa głowa anioła.
Kapliczka stoi nieopodal kościoła. Wzniesiona została na planie prostokąta, jest murowana z cegły i ociosów kamiennych, jest otynkowana i nakryta dwuspadowym dachem zasłoniętym od frontu przez trójkątny szczyt, wieńczący elewację frontową. Boki elewacji wzmocnione w narożach przyporami. Wejście do kapliczki zamknięte ostrym łukiem i zabezpieczone przeszklonymi drzwiami.
Wewnątrz, nad przyściennym ołtarzem znajduje się obraz olejny malowany na płótnie, przedstawiający Chrystusa Króla.