Wybudowany w 1753 r. przez hetmana polnego litewskiego Józefa Sosnowskiego budynek północnej oficyny, zwany dziś Dworkiem Kościuszki, jest najlepiej zachowanym elementem dużego zespołu dworsko - parkowego należącego do wywodzącego się z Rusi rodu Sosnowskich herbu Nałęcz. Budynek, w którym dziś mieści się prywatny pensjonat znany jest głównie z romansu Tadeusz Kościuszki i Ludwiki Sosnowickiej .
Sam ród Sosnowskich osiadł na tym terenie prawdopodobnie w XV w. O historii rodu do XVIII w. wiadomo niewiele. W 1658 r. za sprawą Oktawiana Sosnowskiego, miecznika Racławskiego, Sosnowica otrzymała od Jana III Sobieskiego prawa miejskie.
Źródła podają, że drewniany dwór został wybudowany lub przebudowany przez Marcina Sosnowskiego w 1723 r. Taki właśnie rok widniał na belce stropowej. Po tym jak jego syn, Józef otrzymał godność hetmańską i awansował do stanu magnackiego dwór został rozbudowany o murowane alkierze. Po rozbudowie dwór liczył łącznie 17 pomieszczeń. Jedno z nich, podczas swej miłosnej przygody zajmował Kościuszko. W oficynie zwanej obecnie Dworkiem Kościuszki, tenże krótko przebywał znacznie później, już jako naczelnik powstania, gdy ranny w bitwie pod Maciejowicami przewożony był do Włodawy.
Dwór wraz zabudowaniami gospodarczymi został spalony przez Rosjan podczas I wojny światowej. W skład XVIII-wiecznego zespołu wchodziły prócz dworu dwie oficyny, stawy i park dworski zaaranżowany przez Kościuszkę. Ciekawostką jest to, że potomkinią Ludwiki Sosnowskiej jest obecna królowa Belgów – Matylda.
Teren dawnego zespołu dworskiego znajduje się pod ochroną konserwatorską. W ewidencji zabytków znalazło się założenie przestrzenne z 2 połowy XVIII w., staw Hetman, dobrze zachowania oficyna północna, pozostałości oficyny południowej, alkierz dworu, park dworski i aleja prowadząca do dawnego miasteczka. W ewidencji zabytków są również sąsiadujący z zespołem dworskim zespół kościoła p.w. Świętej Trójcy oraz park z 1915 r wraz ze Stawem Angielskim.