Nowa Biela, Nowe Bielice, Neu Bielendorf, Neubielendorf – wszystkie nazwy dotyczą tego samego miejsca, przysiółka wsi Bielice powstałego pod koniec XVIII w. w Górach Bialskich, w wąskiej dolinie Białej Lądeckiej, tam, gdzie uchodził do niej potok Bielawka (Schwarze Biele). W leśnej osadzie, na sześciu wydzielonych parcelach początkowo zamieszkali Czesi. Po kilkunastu latach domów było już osiem, a na przełomie następnych wieków – niemal dwadzieścia i prawie setka mieszkańców. Stała tu też drewniana kaplica św. Anny z niewysoką dzwonnicą, obok niej kamienny krzyż pasyjny… dziś próżno szukać śladów miejscowości.
Niezasiedlona po wojnie kolonia została zwyczajnie rozszabrowana, a pozostałości usunięte przez WOP w latach 50. w ramach poprawiania szczelności granic. Obecnie urządzono tu zimowy parking dla narciarzy, a nad zrewitalizowanymi zbiornikami retencyjnymi miejsce odpoczynku dla turystów. Gdzieniegdzie dają się zauważyć resztki kamiennych fundamentów lub pozostałości piwnic, jest też kamienny przyczółek dawnego mostku nad Białą Lądecką. W 2016 r. członkowie Towarzystwa Przyjaciół Doliny Białej Lądeckiej „Kruszynka” poskładali zniszczony krzyż pasyjny, oczyścili fundamenty dawnej kapliczki i wystawili obok tablicę informacyjną ze zdjęciami nieistniejącej osady.
Według tradycji, w domu niedaleko kaplicy św. Anny urodził się najsłynniejszy rzeźbiarz Ziemi Kłodzkiej Michał Klahr Starszy. Upamiętniająca go tablica znajduje się na kościele w Bielicach i wedle wszelkiego prawdopodobieństwa, to właśnie tam jest jego miejsce urodzenia, ponieważ Nowa Biela w roku 1693 jeszcze nie istniała. Założono ją 100 lat później.