Początki dzisiejszego Parku Jerzmanowskich w krakowskim Prokocimiu sięgają prawdopodobnie XVI wieku, kiedy to w miejscowym folwarku zasadzono pierwsze drzewa. Najstarsze, rosnące do dziś dęby zostały zasiane w połowie wieku XVII, gdy właścicielem Prokocimia był książę Zasławski. Stworzenie uporządkowanego parku dworskiego związane było z budową dworu (w miejscu dzisiejszego pałacu) przez księdza kanonika Michała z Granowa Wodzickiego herbu Leliwa. Z biegiem czasu park był poddawany kolejnym rewitalizacjom i przeobrażeniom. Nasadzane były kolejne drzewa różnych gatunków.
Największą metamorfozę park przeszedł na przełomie XIX i XX w., gdy wraz z miejscowym pałacem stał się własnością Erazma Jerzmanowskiego, człowieka wybitnego i niezwykle zasłużonego dla Krakowa, wielkiego filantropa i wynalazcy nazywanego „polskim Noblem”. To wtedy przekopano do parku kanał zasilający stawy rybne, wykonano nowe alejki z mostkami, ustawiono kwietniki i rzeźby. Po bezdzietnej śmierci Jerzmanowskiego park wraz z pałacem przeszedł w ręce zakonu Augustianów, a po II wojnie światowej został znacjonalizowany. Robotnicza władza nie potrafiła uszanować obcego klasowo dorobku. Przekształcenie na park miejski odbyło się z wielką szkodą dla jego wyglądu. Stawy i kanały zostały zasypane, mostki rozebrane, a w miejscu największego stawu powstał stadion.
Wraz z transformacją ustrojową ożyły sentymenty do dawnej świetności pałacu i parku. Już w 1989 r. powstało Towarzystwo Przyjaciół Prokocimia im. Anny i Erazma Jerzmanowskich starające się o ochronę zespołu pałacowego. Dwa lata później park otrzymał imię Erazma Jerzmanowskiego. Od 2002 rozpoczęła się stopniowa odbudowa parku, której kulminacją była gruntowna rewitalizacja wykonana w latach 2019-2020. Nasadzono wtedy 220 nowych drzew, 8 tys. krzewów i 29 tys. bylin.
Wśród parkowego drzewostanu jest sześć pomników przyrody. Park ma obecnie powierzchnię ok. 7 ha, na której znajdują się place zabaw, plenerowa siłownia i dwie fontanny, w tym jedna pamiętająca czas Erazma Jerzmanowskiego. Od 1983 park wraz całym zespołem pałacowym znajduje się w ewidencji zabytków.