Teraźniejszy Plac Wolności to dawny Stary Rynek, stanowi on najstarszą część Kutna. Lokalizację osadnictwa na tym terenie z przełomu XIII i XIV umiejscawia się właśnie w obrębie północnej pierzei placu. Na mocy przywileju targowego oraz lokacyjnego na prawach miejskich z 1386 r. wydanego przez Siemowita IV, miejsce to stało się głównym placem targowym, a także siedzibą władz.
Pierwszy ratusz był drewniany wzniesiony za rządów rodziny Kucieńskich, kolejny murowany wybudowany za sprawą późniejszego kanclerza wielkiego koronnego, Andrzeja Zamojskiego. Użytkowany był on do ok. roku 1836, kiedy to władze miasta przeniesiono do nowego budynku, wybudowanego w stylu klasycystycznym w latach 1842-1845 wg projektu Bonifacego Witkowskiego. „Ratuszek” (potocznie używana nazwa ratusza wzniesionego przez Zamojskiego) przetrwał do ok. roku 1940, kiedy to został rozebrany przez niemieckie władze okupacyjne (wtedy plac od strony północnej pogłębiono tworząc „nieckę”).
Stary Rynek, dzisiejszy Plac Wolności był niemym świadkiem wielu wydarzeń. Oprócz charakteru handlowego, był placem zgromadzeń mieszkańców miasta, miejscem wieców i miejscem kaźni. Przez lata okalająca go zabudowa zmieniała swoje oblicze. W latach 2020/2021 Plac Wolności podczas kompleksowej rewitalizacji uzyskał nowy wygląd oraz funkcjonalność (pod placem znajduje się parking). Zainteresowanych obszerniejszą historią Placu Wolności odsyłam do artykułów dostępnych on-line: „Stary Rynek w Kutnie”, „Kutno – ratusz”.