Dzisiejszy hotel Dom Marynarza powstał w latach dwudziestych XX wieku jako Dom Zdrojowy z pokojami dla letników, pomieszczeniami ogólnodostępnego kasyna oraz pięknym tarasem z widokiem na Zatokę. Dom Zdrojowy w Gdyni został zbudowany w latach 1928-1929 przez spółkę Towarzystwo Kąpieli Morskich. Akcjonariusze spółki postawili sobie za cel stworzenie w Gdyni, wówczas jeszcze wsi, polskiej alternatywy dla niemieckich kąpielisk w Sopocie i Gdańsku.
Pierwotna bryła została zaprojektowana przez warszawskiego architekta Adama Knauffa. Budynek został wzniesiony w stylu modernizmu. Można było w nim dostrzec inspiracje formą okrętową, w tym rozczłonkowanie bryły czy cylindryczne zaokrąglenia narożników. Był jedną z pereł gdyńskiego modernizmu, jednak jego forma uległa radykalnej zmianie na początku lat 50. Po owej przemianie był to już Dom Marynarza. Uroczyste otwarcie Domu Zdrojowego odbyło się na początku sezonu letniego 1929 r. Był jednym z najbardziej prestiżowych hoteli na całym polskim Wybrzeżu.
Po zajęciu Gdyni przez Niemców Dom Zdrojowy funkcjonował przez całą II wojnę światową pod zmienioną przez okupantów nazwą "Strandhotel". Po zakończeniu wojny, w 1945 r., obiekt został przejęty przez Marynarkę Wojenną. Ostatecznie w 1951 r. został przekazany Polskim Liniom Oceanicznym, czyli państwowemu armatorowi, który urządził w nim Dom Marynarza. Od tej pory był to hotel przeznaczony przede wszystkim dla członków załóg statków, które zawijały do Gdyni.
W celu dostosowania obiektu do nowych potrzeb w 1952 r. dawny Dom Zdrojowy został znacząco przebudowany. Przebudowa polegała na nadaniu budynkowi formy socrealistycznej i nadbudowaniu go do pięciu kondygnacji na całej długości skrzydła frontowego. W tej formie dotrwał do dnia dzisiejszego. Obecnie mieści się w nim hotel „Dom Marynarza”.