Wzniesiony w 1824 r. Odbudowany po zniszczeniach I wojny światowej w roku 1924. Gruntownie przebudowany w 1969 r., kiedy to nadbudowano drugie piętro, podwyższono i przekształcono wieżę, zmieniono kształt dachu. Pierwotnie klasycystyczny, po przekształceniach sprzed 45 lat - bezstylowy. Usytuowany we wschodniej pierzei rynku (plac generała Bema).
Wybudowany na planie prostokąta, murowany z cegły, otynkowany. Składa się z trzech kondygnacji i i jest podpiwniczony. Posiada pięcioosiowe elewacje i boniowane przyziemia. Od strony wschodniej podcień otwarty wąskimi, półkoliście zamkniętymi arkadami; od strony rynku (północnej w zamurowanych arkadach podcieni okna oraz wejście do budynku skrajnej prawej osi. Oś fasady podkreślona została nieznacznym ryzalitem z balkonem na piętrze oraz czworoboczną wieżą zegarową.
Wnętrza gruntownie przebudowane, nie posiadające dawnego charakteru.