Podróżujących tą szosą zapewne zdziwi fakt, że na odcinku 30 km biegnie ona niemal po linii prostej. Inne drogi w tym rejonie nie trzymają się tak kurczowo zasad geometrii. Droga jest pamiątką po przeprowadzonej w latach 1546-1563 pomiarze włócznej, czyli XVI-wiecznej reformie rolnej. Jej inicjatorką była królowa Bona, która zgromadziła w swych rękach rozległe dobra grodzieńskie z ogromnymi puszczami. Pomiara włócznej była jednym z największych przedsięwzięć gospodarczych przeprowadzonych w tym czasie w Europie. Dochód z objętych nią dóbr królewskich wzrósł ośmiokrotnie. Zachęceni tym panowie litewsko-ruscy przeprowadzili takie działania również u siebie. Polegały one na pomiarze ziemi, komasacji gruntów, scaleniu rozproszonego osadnictwa w zwarte, duże wsie i wprowadzeniu trójpolówki. Układ przestrzenny wprowadzonych wtedy wsi ulicówek, z domami ustawionymi szczytami do drogi, funkcjonuje do dzisiaj bez większych zmian. Linia Sokółka-Dąbrowa Białostocka stanowiła w tym czasie część wschodniej granicy ogromnych puszcz porastających obszar między Narwią a Niemnem. Dzisiaj stanowi dobrze zachowaną atrakcję. W ramach pomiary włócznej osadzono wzdłuż tej granicy strzegących jej strażników oraz mieszkańców zlikwidowanych osad puszczańskich. W efekcie powstał, liczący 30 km, ciąg wsi istniejący do dziś, zwany tu Długą Wsią.