Późnoromański kościół Zbawiciela Świata (XIV w.) Niełatwy do znalezienia ale piękny kościółek zlokalizowany jest w szprotawskiej dzielnicy Puszczyków, w pobliżu Bobru. Z drogi kompletnie go nie widać mimo, że oddalony jest od niej zaledwie o ok. 200 m. Stoi przy końcu ulicy Kościelnej. Wzniesiono go pod koniec XIII lub na początku XIV w. – jak chce legenda – na miejscu starej świątyni, w której Słowianie czcili Flinsa (Flynza), bożka śmierci, zaświatów i ponownych narodzin.
Czy tak było naprawdę trudno dziś dociec, tym bardziej, że sama postać Flinsa jest mocno kontrowersyjna. Wielu dzisiejszych badaczy przychyla się do stwierdzenia, iż jest on tylko wymysłem literackim (a po raz pierwszy pojawił się w roku 1492 , w kronice Konrada Botho z Brunszwiku).
Nie zachowało się zbyt wiele informacji o historii świątyni. Wiadomo, że kiedyś nosiła wezwanie św. Anny i że po 1945 r. mocno podupadła. Stała opuszczona i niszczała, ale na szczęście zainteresował się nią lubuski Kościół polsko-katolicki. Wyremontowana służy dziś parafii pw. Zbawiciela Świata. Większość ścian kościółka została otynkowana, pozostawiono jednak spore fragmenty bez tynku. Bardzo wyraźnie widać na nich, że do budowy użyto przed wiekami m.in. brył rudy darniowej. Z wystroju wnętrza zachowała się jedynie barokowy ołtarz.
Uwaga: Kiedy skręcać będziecie z ulicy Kraszewskiego w Kościelną, koniecznie zwróćcie uwagę na nieduży krzyż pokutny zlokalizowany na samym niemal zakręcie, tuż przy płocie prywatnej posesji. Łatwo go przeoczyć.