Graboszyce, małopolska wieś, leżąca na skraju Pogórza Śląskiego w dolinie Skawy, w gminie Zator, sięga historią do XII wieku, kiedy była własnością Klasztoru Benedyktynek w Staniątkach. Miejscowość warta jest zainteresowania, bo kryje wiele historycznych ciekawostek. W połowie XV wieku powstał tutaj zamek warowny z obszernymi lochami podziemnymi. Jak pisze znany kronikarz Jan Długosz, wieś należała do dwóch szlachciców Jana Strzecza herbu Kiczka z Radoczy i Jana Rudzkiego herbu Pilawa z Rudz, którzy następnie sprzedali ją byłemu sędziemu zatorskiemu Klemensowi Brandysowi z Radoczy herbu Radwan.
Pozostawała w rękach Brandysów ponad sto lat. Najwybitniejszy przedstawiciel rodu, a równocześnie największy inwestor biorący udział w przebudowie zamku na dwór obronny, były dworzanin królów: Zygmunta Augusta, Henryka Walezego i Stefana Batorego – Dziwisz Brandys, w połowie XVI wieku całkowicie zmienił oblicze budowli. Następujący po nim możni właściciele dokonywali przeróbek w niewielkim stopniu dostosowując do własnych potrzeb. Następna poważna przebudowa nastąpiła w latach 1725-1788, za czasów rodziny Russockich herbu Zadora z Brzezia. Sędzia oświęcimski i konfederat barski Tomasz Russocki przebudował go w modnym w tych czasach stylu barokowym.
Do czasów II wojny światowej w wyglądzie dworu i jego zaplecza niewiele się zmieniło. Podczas działań wojennych został poważnie uszkodzony i od tego czasu stoi opuszczony niszczejąc. Okres powojenny również nie jest dla niego łaskawy. Na podstawie dekretu o reformie rolnej PKWN a 1944r. majątek rozparcelowano, a zespół dworski i park przekazano nadleśnictwu w Andrychowie. Zarówno dwór, jak i znajdujący się przy nim ogród krajobrazowy z kilkoma budynkami gospodarczymi: spichlerzem, zarządcówką itp. mimo, że są od 2002 r. własnością prywatną pozostają nadal w stanie kompletnej ruiny.