Ratusz miejski znajduje się przy ul. Piłsudskiego 1. Został wybudowany w latach 1763-66 prawdopodobnie według projektu Jana Zygmunta Deybla, w stylu późnobarokowym, jako ratusz handlowy. Został wybudowany na planie krzyża, gdzie w skrzydłach ratusza znajdowały się kramy i sklepy, a natomiast w centralna część wieżowa była przeznaczona na pomieszczenia administracyjne.
Od 1928 r ratuszu mieści się siedleckie Muzeum Regionalne. Ratusz został częściowo zniszczony w czasie II wojny światowej, a odbudowany w latach 1945-52. Z wieży ratuszowej kuranty wygrywają poloneza Kleofasa Ogińskiego pt.: „Pożegnanie Ojczyzny”.
Ratusz potocznie nazywany jest „Jackiem”. Jego nazwa wiążę się z legendą o młodym kowalu Jacku, który był obdarzony nadludzką siłą. Pewnego dnia, podczas przejażdżki karetą księżny Aleksandry Ogińskiej starowiejskim duktem, oderwało się od pojazdu koło. Do naprawy został wezwany kowal Jacek, który podniósł jedną ręką oś pochylonej karety, a drugą założył zreperowane koło. Księżna była tak zachwycona, że zaproponowała młodemu rzemieślnikowi, służbę na dworze. Młody kowal wykonywał prace ślusarskie dla dworu jak i dla nowo budowanego ratusza.
Pewnego dnia zdarzył się nieszczęśliwy wypadek. Jacek pokłócił się podmajstrzym o jakiś szczegół okucia drzwi. Tak nieszczęśliwie go popchnął, że ten upadając, poniósł śmierć na miejscu. Mieszkańcy zażądali surowej kary dla młodego kowala, ale księżna ze słabości do niego, posłała go na wygnanie i od tego czasu słuch o nim zaginął. Z tęsknoty za swoim ulubieńcem, księżna rozkazała wykonać mężnego mocarza, mającego przypominać młodego kowala. I tak został umieszczony na szczycie Posąg Atlasa trzymającego potężną kulę na ramionach.