Brama została zbudowana w połowie XVII w., przypuszczalnie przez Tomasza Poncino. Z zachowanych elementów warto zobaczyć: herb Jastrzębiec (w zwieńczeniu bramy), pod krzyżem pusty kartusz w tympanonie, boczne pilastry z ornamentem cekinowym.
Według legendy brama miała omijając miasto prowadzić na boczną drogę z kolegiaty do zamku prymasowskiego. W okresie I wojny światowej została częściowo zniszczona. W 1941 r. brama staraniem prałata Edwarda Kawińskiego została przesunięta na obecne miejsce. Przypuszczalnie brama stała przed kustodią bpa Adriana Grodeckiego, którego herb znajduje się w zwieńczeniu. Kustodia została zniszczona w 1939 r. W głębi za bramą stoi parterowy drewniany budynek z 1895 r. zbudowany z przeznaczeniem na mieszkania dla księży wikariuszy.
Autor: Zdzisław Kryściak
Więcej znajdziesz w
Polska Niezwykła łódzkie