Zisman Renata

Ur. 18 kwietnia 1921 w Zabłociu, zm. 30 lipca 1999 w Krakowie) – polska pianistka i pedagog żydowskiego pochodzenia. Podczas II wojny światowej była więźniem krakowskiego getta i następnie kolejno niemieckich obozów koncentracyjnych w Płaszowie, Auschwitz-Birkenau, Ravensbrück i Neustadt-Glewe. Była współzałożycielką, nauczycielką w klasie fortepianu i dyrygentury oraz dyrektorem Szkoły Muzycznej I stopnia w Żywcu. Od 1959 przez wiele lat pracowała jako nauczycielka gry na fortepianie w Państwowej Średniej Szkole Muzycznej im. Władysława Żeleńskiego w Krakowie; przeszła na emeryturę w 1995. Sama ukończyła krakowską szkołę w 1960 w trybie eksternistycznym, a następnie studia w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej we Wrocławiu w klasie fortepianu; była uczennicą Henryka Sztompki i Jana Hoffmana. W latach 1962–1989 pozostawała konsultantką Okręgowego Zespołu Metodyczno-Programowego i wykonywała utwory fortepianowe na seminariach i sympozjach. Jako członkini Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków organizowała społeczne koncerty, na których grała sama lub występowali jej uczniowie.

Hołd oddało 4 osób