Ronikier Adam Feliks

Adam Feliks hr. Ronikier, (1 listopada 1881 w Warszawie - 4 września 1952 w Orchard Lake w Stanach Zjednoczonych), absolwent Szkoły Realnej Wojciecha Górskiego w Warszawie, student Wydziału Architektury PR, studiował takż w l’Ecole des Sciences Politiques w Paryżu, właściciel fabryki pod Warszawą, polityk związany z Narodową Demokracją, redaktor “Głosu Warszawskiego”, w czasie I wojny światowej jeden z organizatorów, a w latach 1916-18 prezes Rady Głównej Opiekuńczej, w 1918 minister pełnomocny Rady Regencyjnej w Berlinie, w dwudziestoleciu międzywojennym gospodarował w majątku rodzinnym Ząbki, w czasie II wojnie światowej odtworzył Radę Główną Opiekuńczą i był jej pierwszym prezesem, w początkach 1944 więziony przez Gestapo, zagrożony aresztowaniem i karą śmierci w styczniu 1945 opuścił kraj i udał się na emigrację, podejmował starania dla wznowienia działalności Rady Głównej Opiekuńczej na obczyźnie, od 1947 w Stanach Zjednoczonych, jego prochy sprowadzono w 2009 do Polski i pochowano w rodzinnym grobie na warszawskich Powązkach, autor “Pamiętników 1939-45″.

Hołd oddało 4 osób