Sławińska Irena Zofia

Irena Zofia Sławińska (ur. 30 sierpnia 1913 w Wilnie, zm. 18 stycznia 2004 w Warszawie) – teatrolog, historyk i teoretyk literatury. W latach 1937-1938 pracowała jako nauczycielka w szkołach średnich w Wilnie, w roku 1938 jako stypendystka Funduszu Kultury Narodowej wyjechała do Paryża, gdzie kontynuowała studia na Sorbonie. W czasie II wojny światowej, za pierwszej okupacji radzieckiej, kontynuowała pracę nauczycielską w szkołach kowieńskich i wileńskich. Brała także udział w tajnym nauczaniu w Wilnie i okolicach. Po wojnie związana z nauczaniem i badaniami akademickimi, w latach 1945-1949 starszy asystent w Katedrze Historii Literatury Polskiej na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, od 1949 pracownik Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Na KUL była kolejno adiunktem (od 1950) i od 1956 profesorem (tytuł profesora zwyczajnego otrzymała w 1969). W latach 1976-1978 prowadziła dodatkowo wykłady zlecone na Uniwersytecie Gdańskim.

Hołd oddało 1 osób