Szamota Józef

Józef Szamota (ur. 18 września 1859 w Lublinie, zm. 1942 w Warszawie) - generał major Armii Imperium Rosyjskiego, generał dywizji Wojska Polskiego. Służył w garnizonach Częstochowa i Brześć. 4 października 1907 objął dowództwo 18 Pułku Strzelców w Suwałkach, a 16 lipca 1910 dowództwo 2 Sybirskiego Pułku Strzelców w Nikolsku, położonym na terenie Kraju Ussuryjskiego. Podczas I wojny światowej w 1915 jako dowódca brygady na froncie niemieckim walczył w obronie Warszawy. Po rewolucji październikowej w Związku Wojskowych Polaków. W okresie od 11 września 1917 do maja 1918 dowodził 2 Dywizją Strzelców Polskich w I Korpusie Polskim w Rosji. 8 grudnia 1918 przyjęty został do Wojska Polskiego i mianowany dowódcą Okręgu Wojskowego "Tarnów". 17 lipca 1919 wyznaczony został na stanowisko dowódcy Obozu Warownego "Brześć Litewski". W sierpniu 1920, w czasie bitwy warszawskiej dowodził załogą Twierdzy Modlin.

Hołd oddało 2 osób