Kostecki Mikołaj

Mikołaj Kostecki (ur. 5 grudnia 1878 w Srokach w Małopolsce Wschodniej, zm. 20 marca 1932 w Warszawie) – porucznik piechoty Cesarskiej i Królewskiej Armii, generał brygady Wojska Polskiego. W czasie I wojny światowej jako oficer rezerwy austriackiej piechoty w 1914 powołany do służby czynnej. Pełnił ją w twierdzy Przemyśl i w 1915 wraz z całą załogą znalazł się w niewoli rosyjskiej. W wojnie polsko- bolszewickiej dowódca batalionu w 4 Pułku Strzelców Podhalańskich w stopniu majora. Walczył na froncie litewsko białoruskim. Ciężko ranny podczas działań odwrotowych 1920, odcięty na prawym brzegu Niemna. Uznany za martwego i porzucony przez oddziały sowieckie został uratowany przez miejscową ludność. Po wyleczeniu powrócił do służby. W 1922 oficer 4 pułku strzelców pieszych, w 1923 pełniący obowiązki dowódcy 85 Pułku Piechoty. Od 5 stycznia 1923 r. dowódca 85 Pułku Piechoty, a od 26 października 1926 r. - 23 Pułku Piechoty. W październiku 1927 r. przeniesiony został z korpusu oficerów piechoty do korpusu oficerów sądowych i mianowany szefem Wojskowego Sądu Okręgowego Nr V w Krakowie. 14 października tego roku Prezydent RP mianował go sędzią orzekającym przy wojskowych sądach okręgowych. Potem zastępca szefa Departamentu Sprawiedliwości Ministerstwa Spraw Wojskowych.

Hołd oddało 2 osób