Lutostański Jan

Jan Lutostański herbu Jelita (ur. 11 stycznia 1919 roku w Nieborzynie powiat Konin, zm. 17 czerwca 2005 w Warszawie) – podchorąży WP, powstaniec warszawski. Potomek członków Sejmu Wielkiego. W 1936 roku absolwent Gimnazjum im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu. W latach 1937-1938 służył w Szkole Podchorążych Kawalerii w Grudziądzu, którą ukończył. Jako podchorąży rezerwy, wraz z bratem bliźniakiem Jerzym Lutostańskim otrzymał przydział do 7 Pułku Strzelców Konnych Wielkopolskich. Po wybuchu II wojny światowej służył, jako podchorąży w 1 szwadronie 7 Pułku Strzelców Konnych Wielkopolskich. Pełnił funkcję zastępcy dowódcy plutonu. Następnie, dowódca 2 plutonu w 1 szwadronie. Ciężko ranny 11 września 1939 roku pod Zbrożkową Wolą. Uczestnik powstania warszawskiego. wachmistrz podchorąży. Pseudonim "Lutek". Od 2 do 6 sierpnia w batalionie "Gustaw", następnie w batalionie "Harnaś". 18 września 1944 roku ciężko ranny w płuca ręce i nogi. Odznaczony Srebrnym Krzyżem Virtuti Militari.

Hołd oddało 1 osób