Bergonzoni Michał

Michał Anioł Bergonzoni (ur. 6 września 1748 w Bolonii, zm. 5 marca 1819 w Warszawie) − polski lekarz pochodzenia włoskiego, radca nadworny, sztabs-medyk wojsk koronnych i protomedyk armii Księstwa Warszawskiego. Pochodził z Bolonii. Tam również ukończył studia medyczne, uzyskując w 1772 roku tytuł doktora medycyny i filozofii. Przez kolejne trzy lata praktykował w Mediolanie, po czym wyjechał do Polski na zaproszenie nuncjusza papieskiego, arcybiskupa Giuseppe Garampiego. Znalazł zatrudnienie jako lekarz na dworze księcia Józefa Sanguszki. Wkrótce objął stanowisko protomedyka w Lublinie. Prawdopodobnie w 1787 roku Bergonzoni opuścił Lublin, zostając lekarzem na dworze hetmana Seweryna Rzewuskiego. Równocześnie otrzymał tytuł radcy nadwornego króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Od 1790 roku mieszkał w Warszawie, pełniąc funkcję sztabs-medyka armii koronnej i pracując w Szkole Chirurgicznej. W 1794 roku zrezygnował ze służby wojskowej. Powrócił do niej w okresie Księstwa Warszawskiego, pełniąc do 1812 roku funkcję protomedyka. Od 1803 roku był członkiem Warszawskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, od 1814 roku Warszawskiego Towarzystwa Dobroczynności.

Hołd oddało 2 osób