Nasz spacer rozpoczniemy od najstarszego kościoła w Szczecinie. Wybudowano go w pierwszej połowie XIII wieku, na miejscu wcześniejszej drewnianej świątyni, spalonej w XII w. Ciekawą ozdobą ścian zewnętrznych są maszkarony - twarze mieszkańców średniowiecznego Szczecina. W pierwszej chwili wydają się identyczne, ale po dokładnym przyjrzeniu się okazuje się, że każda twarz jest inna. Drugim ciekawym elementem znajdującym się na północnej ścianie kościoła jest skarbona jałmużnicza z XV w., z otworem dla datków. Po jej obu stronach znajdują się dwie płaskorzeźby z XIV w. z patronami kościoła: świętym Piotrem i świętym Pawłem. Najciekawszą ozdobą świątyni jest plafon z 1703 r., dzieło Philippa Ernsta Eichnera.
Drugą świątynią do której się udamy jest Katedra św. Jakuba zbudowana w stylu gotyckim w XIV w. Podczas wojny świątynia uległa zniszczeniu i odbudowana została w latach 70. XX w. We wnętrzu nie zachowało się nic z wcześniejszego wyposażenia. Niedawno katedra wzbogaciła się o nowe organy i iglicę ustawioną na wieży. Na sam czubek iglicy zawiezie nas szybkobieżna winda. Widok z góry na miasto jest niesamowity.
Kolejnym punktem naszej trasy jest gotycki kościół św. Jana Ewangelisty z XIV w. znajdujący się przy ul. Św. Ducha 9. We wnętrzu zachowały się cenne polichromie z XV i XVI w., które przedstawiają chłopca z herbem Szczecina oraz Maryję w otoczeniu świętych a także zaślubiny św. Katarzyny. Sceny z biskupem znajdują się przy ołtarzu. W ścianę kościoła wmurowane jest epitafium Henriciusa i Gertrudy Rabenstorpów z XIV w. Niestety historyczne wyposażenie nie zachowało się. Dzięki dotacjom od 2009 r. kościół poddawany jest renowacji.
U zbiegu ulic Bogurodzicy i Kaszubskiej stoi neogotycki kościół św. Jana Chrzciciela z XIX w., do II wojny światowej był on jedynym kościołem rzymskokatolickim w Szczecinie. Część wiernych stanowili Polacy, raz w miesiącu odbywały się msze po polsku. Podczas wojny świątynia została częściowo zniszczona, ale szybko została odbudowana. Z pierwotnego wyposażenia pozostały neogotyckie ołtarze boczne, ambona i witraże. W kruchcie na sklepieniu możemy zobaczyć malowidła przedstawiające czterech ewangelistów. Natomiast na zewnątrz warto zwrócić uwagę na umieszczone w narożnikach i portalach kościoła metalowe rzygacze w kształcie skrzydlatych smoków. Przed wejściem do świątyni stoi pomnik Stefana Wyszyńskiego oraz rzeźba piety - Matka Boska trzymająca w objęcia Jezusa.
Nieopodal kościoła św. Jana Chrzciciela przy pl. Zwycięstwa stoi modernistyczny kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa z początku XX w., o konstrukcji żelbetowej, z elementami neobaroku i neoromanizmu. Była to pierwsza czynna po wojnie świątynia Szczecina. Nad wejściem możemy zobaczyć płaskorzeźbę pokazującą walkę św. Jerzego ze smokiem. We wnętrzu w prezbiterium znajduje się neogotycki ołtarz przedstawiający Ostatnią Wieczerzę. Od kilku lat przed kościołem wystawiane są szopki wigilijne z żywymi zwierzętami i aktorami.
Naprzeciwko, po drugiej stronie ulicy znajduje się neogotycki kościół garnizonowy św. Wojciecha wzniesiony w latach 1906-1909. Wprawdzie kościół prezentuje styl neogotycki, ale wnikliwy turysta dopatrzy się w nim również stylu neoromańskiego, szczególnie w motywach dekoracyjnych. We wnętrzu warto zwrócić uwagę na kamienny ołtarz i ambonę oraz 16-głosowe organy wykonane przez mistrza Brandta z Wałcza.
Do dwóch następnych kościołów musimy udać się jakimś środkiem transportu, bowiem znajdują się one poza centrum. Pierwszym z nich jest kościół św. Maksymiliana Marii Kolbego na Pomorzanach. Stoi on na wzgórzu usypanym z kamieni przy ul. Włościańskiej. Wzniesiono go w XV w. w stylu gotyckim. Od czasu budowy kościół był kilka razy niszczony i odbudowywany, przez co częściowo zatracił swój pierwotny gotycki styl architektoniczny. Ostatnia wojna również nie oszczędziła świątyni. Została ona poważnie zniszczona i stała opuszczona przez wiele lat. Dopiero w latach 1972-1973 przystąpiono do jej odbudowy. Kościół jest mały ale bardzo przytulny. Z oryginalnego wyposażenia nic nie pozostało, a ołtarz główny i boczne, ławki, empora chórowa i boazeria pochodzą z XX wieku.
Po zwiedzeniu tego uroczego kościółka udajemy się na osiedle Krzekowo, tam przy skrzyżowaniu ulic: Żołnierskiej i Szerokiej stoi kościół Świętej Trójcy wzniesiony w XIII w. z dobudowaną szachulcową wieżą z XVIII w. We wnętrzu znajduje się ołtarz główny wykonany z drewna, polichromowany z XVIII w. Warto zwrócić uwagę na polichromie na stropie ze scenami: "Zwiastowania", "Modlitwy w Ogrójcu" i wizerunkami czterech ewangelistów oraz na fragmenty polichromii ściennych z XVIII w. Ciekawa również jest polichromowana, dekoracyjna balustrada empory organowej oraz świecznik wiszący z XVIII w. Wokół kościoła zachował się zabytkowy mur cmentarny z gotycką bramką z XV wieku.