Starajmy się nie zapomnieć

Już niedługo przypadnie kolejna rocznica rozpoczęcia przez hitlerowskiego okupanta zbrodniczej akcji eksterminacyjnej AB wymierzonej w elity polskiego społeczeństwa. Niestety wielu z nas w ogóle niej słyszało, dlatego też myślę, że warto o niej wspomnieć i ocalić te wydarzenia od zapomnienia.

Niezaprzeczalnie jednym z najważniejszych miejsc dotyczących Nadzwyczajnej Akcji Pacyfikacyjnej jest stolica naszego kraju - Warszawa. To właśnie tutaj rozgrywały się chyba najbardziej znane, krwawe epizody wyżej wymienionej akcji, której ofiarami stali się wszyscy podejrzani o wrogie nastawienie do władz i ustroju III Rzeszy.

Aby głębiej zapoznać się z morderczym mechanizmem akcji AB warto w pierwszej kolejności odwiedzić centrum stolicy, gdzie przy ulicy Pawiej znajdowało się więzienie śledcze, zwane potocznie Pawiakiem. Więzienie to posiadało oddziały męski i kobiecy, z czego ten ostatni był podczas okupacji zwany potocznie "Serbią". To właśnie tutaj, w murach tego więziennego kompleksu, przetrzymywano i bestialsko torturowano wybitnych przedstawicieli naszego narodu obojga płci.

Z chwilą, gdy więźniowie stali się niepotrzebni i w zdecydowanej większości niewygodni, nieszczęsne ofiary przewożone były w rejon Puszczy Kampinoskiej, ku miejscowości Palmiry, gdzie zostały one rozstrzelane przez specjalne oddziały policji i SS. To miejsce stanowi właśnie kulminacyjny punkt trasy. W palmirskim lesie znajduje się bowiem cmentarz-mauzoleum, na którym spoczywają ciała bestialsko pomordowanych. Kto wie, czy jadąc samochodem w kierunku Palmir, nie przebywamy tej samej, dla ofiar niestety ostatniej już drogi życia.

Warto skłonić się do refleksji i zadumy oddając jednocześnie hołd córkom i synom Rzeczypospolitej.