Po zlikwidowaniu feudalizmu i niezbędnych reformach na terenie rozdrobnionej Polski, otwarta została droga do rozwoju kapitalizmu. Architektura przemysłowa Śląska, budowana na przełomie dwóch wieków, łączy tradycje wspólnego dziedzictwa Polaków, Niemców i Austriaków oraz Rosjan.
Stojąc na trasie istotnych dróg handlowych, już na przełomie XVII/XVIII, Bielsko, staje się jednym z silniejszych ośrodków rzemieślniczo-handlowych dzięki eksportowi sukna i innych wyrobów. W XVIII lokalne sukna zdobywają rynek śląski i czeski, później niezwykle chłonny węgierski i turecki. Z racji, że miasto leży na granicy polsko-austriackiej, przebiegającej wzdłuż rzeki Białej, znacznych dochodów przysparza bielszczanom tradycyjny przemyt towarów.
Sytuacja polityczna w Europie, wojny, blokada kontynentalna, sprzyja rozwojowi miasta, zaczynają napływać pierwsze zamówienia dla potrzeb wojskowych. Na początku XIX wieku powstają koncesjonowane fabryki wykorzystujące mechaniczne przędzalnie. Kolejny rozkwit sukiennictwa, spowodowany znacznym napływem dysponującego kapitałem establishmentu żydowskiego, następuje w latach 30 tych. Stają się oni pionierami nowych fabryk w mieście.
W II połowie XIX wieku Bielsko urasta do ośrodka typowo włókienniczego zajmującego pod względem produkcji trzecie miejsce w Austro-Węgrzech. Równocześnie, aby zaspokoić głód rąk do pracy współcześni właściciele fabryk zmuszeni byli postawić na rozwój zaplecza mechanicznego przemysłu włókienniczego, a co za tym idzie rozwijać przemysł maszynowy. Wielki boom przemysłowy II połowy XIX wieku powoduje powstawanie fortun, a co za tym idzie budowanie osobistych siedzib właścicieli fabryk, przemysłowców, spełniających bardzo wygórowane, wzorowane na architektonicznych potentatach tj. Wiedeń, Rzym, Paryż, ambicje przyszłych właścicieli.
Rozpoczyna się wzmożona urbanizacja nadająca Bielsku wielkomiejski charakter, która trwa nieprzerwanie aż do II wojny światowej. W dobie współczesnej coraz więcej zwolenników znajdują zachowane dawne opuszczone kamienice, wille, hale poprodukcyjne, architektura poprzemysłowa, by zmienić swoje , dawne, często wręcz opłakane oblicze, na piękne budowle, pomieszczenia biurowe, mieszkalne oraz coraz popularniejsze lofty, czy też galerie handlowe.