Późnorenesansowy zamek (1550-1571, rozbudowany 1585, przebudowany 1800). Budowla piętrowa, czteroskrzydłowa, z dziedzińcem otoczonym krużgankami. We wnętrzu m.in. sala myśliwska Władysława IV, zwana salą akustyczną i sala rycerska z gotyckim sklepieniem wspartym na jednym filarze.
Pierwotny zamek myśliwski powstał tu za Kazimierza Wielkiego. Bardzo lubił tu przebywać król Władysław Jagiełło, który uwielbiał polowania, ale tu też oczekiwał na odpowiedź od papieża po bitwie pod Grunwaldem. Stąd bowiem zaczynał swój triumfalny wjazd do Krakowa. Bywali tu też często na polowaniach inni nasi królowie, a także tu rodziny królewskie przeczekiwały zarazy, kiedy panowały one w stolicy. Tu po niefortunnym polowaniu, kiedy Zygmunt Stary wypuścił niedźwiedzia i ten wystraszył konia brzemiennej królowej Bona urodziła syna Olbrachta, który zmarł tego samego dnia.
Zamek na renesansowy przebudował Zygmunt August równocześnie dodając jedno piętro, wokoło znajdowały się piękne ogrody urządzone jeszcze przez Bonę. Po rozbiorze Polski zamek znalazł się w rękach Austriaków. W tym czasie Stanisław August Poniatowski musiał uzyskać specjalną zgodę na zwiedzanie posiadłości. Po II wojnie w zamku rozlokowane były różne instytucję, między innymi izba porodowa. Remontu dokonano na przełomie XX i XXI .