Pałac wybudowano pod koniec XIX wieku dla prezesa Związku Cukrowni Królestwa Polskiego, głównego udziałowca Cukrowni Łubna, Juliana Tołłoczki. Sfinansowana przez Cukrownię Łubna budowla powstała według projektu krakowskiego architekta Tadeusza Stryjeńskiego i służyła za mieszkanie kolejnym prezesom Towarzystwa. Po śmierci Juliana cukrownię i pałac otrzymała jego córka Cecylia Ciszewska. Po 1918 r. willę i udziały w cukrowni Ciszewscy tracą z powodu długów i problemów finansowych.
Wiąże się z nim kilka interesujących zdarzeń. W czasie II wojny światowej zamieszkiwał tu dyrektor komisaryczny cukrowni Helmut Hermann, który uciekając z miasta w lipcu 1944 r. zagarnął znaczną część wyposżenia i w drodze do Koszyc zatrzymany przez partyzantów został zastrzelony. Wartościowe wyposażenie zaginęło. Krótko po tym Pałac Lacon stał się centrum Kazimiersko-Proszowickiej Rzeczypospolitej Partyzanckiej. Urzędował w nim Powiatowy Delegat Rządu RP w Londynie Józef Dąbkowski. Była tu również siedziba dowództwa 120 pp.AK pod kierunkiem kpt. Romana Zawarczyńskiego.
W 1945 r. władze cukrowni przekazały budynek na potrzeby gimnazjum, przekształconego następnie w liceum ogólnokształcące.Placówka ta zajmowała go do 1962 r. Później umieszczono w nim lokalny dom kultury. Podjęta decyzja o rozebraniu oranżerii i wybudowaniu sali widowiskowej spowodowała naruszenie konstrukcji budowli, a co za tym idzie zaczęły pękać ściany, a w konsekwencji wyłączono go z użytkowania. Fatalny stan spowodowany błędnymi decyzjami i nieodpowiednim zabezpieczeniem doprowadził do rozbiórki Pałacu Lacon. Odbudowany od podstaw na bazie zachowanych dokumentów przez obecnych właścicieli został zamieniony w hotel ze SPA.