Neogotycki kościół św. Józefa Oblubieńca (1884). W dniu 12 X 1886 biskup Łukasz Ostoja Solecki konsekrował wybudowaną świątynię i przejmuje ona funkcję kościoła parafialnego. Kościół wybudowany został z fundacji Józefy Szymonowiczowej oraz z jej nadania został wyposażony. Właścicielka ówczesnych dóbr i fundatorka pochowana została w wybudowanej przez siebie świątyni przed głównym ołtarzem. Nad portalem wewnętrznym widnieje napis: Z Daru Twego Panie Składa Ofiarę Józefa Szymonowiczowa.
Kościół zbudowany jest w formie trójnawowej z transeptem. Neogotycki ołtarz główny zawiera figurę św. Józefa pomiędzy figurami św. Piotra i św. Pawła, w antepedium umieszczono polichromowaną płaskorzeźbę Ostatniej Wieczerzy. Świątynię zdobią polichromie ze scenami z życia Marii oraz wzorów geometrycznych zaś sklepienie gwiaździstym nieboskłonem. Okna wypełniają witraże z wizerunkami świętych. Ołtarze boczne oraz ambona wykonane są w stylu nawiązującym do gotyckiego z licznymi niszami i złoconymi kolumienkami.
Portal wejściowy do kościoła w piaskowcowym obramieniu z trójkątnym "zębatym" - sterczynami zdobionym szczytem. Nad nim umieszczono zegar, który może odmierzać ma czas do Ostatecznego Sądu. Powyżej "wyrasta" wieloboczna wieża, której trzy kondygnacje, to jakby nawiązanie do Świętej Trójcy a biała iglica może symbolizować Ducha Świętego. Miłość wiernych symbolizuje wieżyczka umieszczona na przecięciu naw.