Dokładna data otrzymania przez Chrzanów praw miejskich nie jest znana, pewne jest jedynie, że miało to miejsce w XIV w. Z lat 1325-1327 pochodzi najstarsza wzmianka o miejscowym kościele pod wezwaniem św. Mikołaja . W pobliżu świątyni wytyczono rynek z siedmioma wychodzącymi zeń ulicami; cztery spośród nich lekko przesunięto w stosunku do narożników obszaru.
Zabudowa Rynku, podobnie jak stojący pośrodku ratusz była drewniana. Domy posiadały charakterystyczne podcienia. Na wybrukowanej nawierzchni odbywały się targi w każdą sobotę a raz do roku – w odpust św. Mikołaja (patrona fary) – ośmiodniowy jarmark. Niestety - większość drewnianych XV i XVI wiecznych budynków została strawiona przez szalejące w XVII wieku pożary. Piętrowy ratusz z zegarem przetrwał jeszcze do XVIII w.
Do dziś zachował się zabytkowy układ przestrzenny. Kamieniczki, które możemy oglądać wokół Rynku, w większości zbudowano w połowie XIX i na początku XX w. Najstarsza kamienica pochodzi z wieku XVIII ale najciekawszą jest wybudowana w latach 1905-1907 secesyjna kamienica Jakuba Braunera (pod numerem 13). Bogato zdobiona ornamentami roślinnymi, z wielkim plastycznym monogramem właściciela umieszczonym na stylizowanej tarczy herbowej. Projekt budynku prawdopodobnie pochodził z pracowni katowickiego architekta Józefa Kutza. Pierwotnie posiadała balkony (usunięte w 1965 r.)
Na początku XXI w. płyta Rynku oraz otaczające ją kamienice zostały poddane renowacji. Przestrzeń zyskała wiele uroku.