Zespół pałacowo-folwarczny z lat 1875-1883, rozbudowany w 1926 roku (data na murowanym budynku). W 1784 roku we wsi były mały i duży folwark, do Swochowa należał też folwark nazywany Żydzino (Seddin), łącznie było 20 dymów. W 1804 roku Swochowo z folwarkiem Żydzino należało do Johanna Ernsta von Stojentin. W 1830 roku otrzymała w spadku część wsi Henrietta Seyffert z domu Arnold (córka słupskiego burmistrza), a pozostałą cześć wykupiła. Następnie, poprzez małżeństwo córki Henrietty - Doroty z Wilhelmem Steifensand, Swochowo wraz z Żydzinem przeszło w ręce tej rodziny. Wilhelm był muzykiem i kompozytorem, przebywał głównie w Berlinie i zaniedbywał swoje gospodarskie powinności. Dopiero w 1856 roku zrezygnował z kariery i osiadł w Seddin. Jego syn Georg przejął w 1875 roku majątek z rąk babki, a w 1883 roku Żydzino od swojej matki.
W 1909 roku powiększył dobra wykupując nowe nabytki ziemskie: Komnino, Czystą i Wysoką. Za jego czasów majątek przeżywa rozkwit, wzniesiono nowy dwór, budynki gospodarcze i inwentarskie folwarku. Na budynku obory widniała data 1883 rok. Ostatnim dziedzicem dóbr był syn Georga, Friedrich Steinfensand zwany Fritzem, który przejął Swochowo w 1926 roku. Był pierwszym dyrektorem Wschodniopomorskiej Spółki Przemysłowej SA ze Słupska, produkującej pojazdy dla kolei. 7 marca 1945 roku wojska radzieckie wkroczyły do Siemianic. Następnego dnia w Swochowie kwaterowali rosyjscy saperzy. Pierwsi Polacy przybyli w czerwcu 1945 roku i przejęli domy z zagrodami od mieszkańców wsi.
Opis ze strony Powiatu Słupskiego [http://www.powiatslupsk.info/swochowo.htm]