Nazwa "Babimost" wywodzi się od skłóconych z sobą córek dwóch wieśniaków, mieszkających na przeciwległych brzegach Gniłej Obry. Prały one nad wodą, korzystając z dwóch pomostów położonych tak blisko siebie, że łatwo można było po nich przekroczyć rzekę.
W powstaniu wielkopolskim miasto zostało zdobyte 25 stycznia 1919 r., lecz 18 dni później powstańcy musieli się wycofać. Okoliczna ludność polska pozostała w granicach Niemiec, ale dała wspaniałe dowody wierności językowi i tradycjom narodowym. Babimost i wioski leżące na pograniczu: Nowe Kramsko oraz Podmokle Wielkie i Małe stały się symbolami trwania przy polskości mimo niemieckich prześladowań (nasiliły się one po dojściu Hitlera do władzy). W budynku przy ul. Szewskiej 12 w latach 1929-1939 mieściła się polska szkoła. Powstańców wielkopolskich i polskich działaczy z okresu międzywojennego upamiętnia głaz-pomnik przy domu kultury.
Pośrodku babimojskiego rynku stoją na empirowych kolumnach dwie figury: Matki Boskiej i św. Wawrzyńca. Ich nietypowe, niesymetryczne usytuowanie, które warto zobaczyć ma związek z ponurą przeszłością. Ustawiono je dokładnie w miejscach, gdzie podczas "potopu" szwedzcy żołdacy spalili na stosach dwóch księży katolickich.
Więcej znajdziesz w
Polska Niezwykła lubuskie