Warszawa

SPOTKANIE MARSZAŁKA Z PREZYDENTEM. Kulisy powstania tego mostu są dość tajemnicze. Na początku XX wieku ruch w Warszawie tak bardzo się nasilił, ze konieczność zbudowania nowej przeprawy nie podlegała dyskusji. Wszyscy chcieli mostu poza władzami carskimi. Te mając na uwadze zaognioną sytuację polityczną w Europie i możliwość wybuchu wojny chciały nadać Warszawie charakter twierdzy, która hamowałaby dostęp na tereny wschodnie. Nie było problemu z pozwoleniem na budowę mostu przy Cytadeli w 1908 roku, bo miejsce świetnie się broniło, ale o moście w terenie bezbronnym okupant nie chciał słyszeć. Ponoć duże łapówki przesądziły sprawę i zgodę wydano. Most został otwarty w styczniu 1914 roku. To rzeczywiście piękny obiekt. Piękny, bowiem połączony z długim wiaduktem, zaczynającym się niemal przy Trakcie Królewskim. Należy pamiętać, że Warszawa położona jest na wysokiej skarpie. W okolicy Cytadeli i Starego Miasta skarpa uroczo towarzyszy Wiśle ale im bardziej na południe, tym dalej biegnie od rzeki. Na wysokości Mostu Poniatowskiego jest to już 830 metrów, na Ursynowie 5 kilometrów. Dlatego też mostom musiały towarzyszyć wiadukty. Przed wojną były dwa. Pierwszy z nich wiadukt Pancera był krótszy, bo skarpa mniej oddalona od rzeki. Zburzony w 1944 roku nie musiał być odbudowany z racji przekopu tunelu Trasy W-Z. Drugi to wiadukt Mostu Poniatowskiego, do dziś cieszący oko koneserów pięknej architektury. Wraz z mostem stanowi bezsprzecznie atrakcję stolicy. Okazale prezentują się neorenesansowe, bogato zdobione wieżyczki zaprojektowane przez czołowego architekta tamtej epoki Stefana Szyllera, który tak pięknie wpisał się w karty miasta, projektując niezwykle udane gmachy Zachęty, czy Politechniki. Trzy lata warszawiacy cieszyli się budowlą. W 1915 roku Rosjanie wysadzili kilka przęseł w powietrze ale po odzyskaniu niepodległości szybko uporano się z odbudową. To właśnie na tym moście 12 maja 1926 roku doszło do słynnego spotkania Marszałka Piłsudskiego z prezydentem Stanisławem Wojciechowskim. To tu marszałek pokazał, że mimo pozornego stania w cieniu wydarzeń politycznych jest najważniejszą personą w państwie. Na słowa prezydenta "stoję na straży honoru wojska polskiego” odpowiedział krótko: "No, no! Tylko nie w ten sposób” (cyt. ze wspomnień St. Wojciechowskiego). Co było dalej wszyscy wiemy. W czasie II wojny most ponownie został zniszczony, tym razem przez Niemców i ponownie przez Polaków odbudowany. Dziś przejeżdża nim średnio 60 tysięcy samochodów dziennie. (AniaiJurek)