Już w XVII w. stała tu kaplica, którą zniszczyli Szwedzi w czasie Potopu. Postawiony w tym miejscu kościół też nie miał szczęścia, zdewastowano go w czasie Insurekcji Kościuszkowskiej. Kolejna odbudowa miała miejsce w 1853 r., a przebudowa po II wojnie światowej. Kościół stoi wśród starych drzew i wraz z plebanią jest jednym z bardziej kameralnych miejsc na Pradze.