Za Białobrzegami w obszar borów Puszczy Augustowskiej wkracza Szlak Papieski "Tajemnice Światła". Na pniach gonnych sosen i świerków trzeba wypatrywać tabliczek z logo Szlaku Papieskiego „Tajemnice Światła” lub malowanych pomarańczową farbą znaków „JP2”. W uroczysku Podczarnucha, na wysokim brzegu jeziora, Nadleśnictwo Augustów urządziło miejsce odpoczynku z zadaszonymi ławami. Piękny widok na Sajno – największe z jezior augustowskich
Ziemia augustowska to prawdziwa kraina jezior. Na Równinie Augustowskiej jest ich ponad dwadzieścia - prawdziwy raj dla amatorów malowniczych widoków.
Największe w grupie jezior augustowskich jest właśnie jezioro Sajno (pow. 522 ha, dł. 7 100 m, maksymalna szer. 1 100 m, gł. 27 m, dł. linii brzegowej 15 050 m). Jego nazwa wywodzi się prawdopodobnie od jaćwieskiego słowa soia, oznaczającego rzekę, nurt rzeczny (przez środek jeziora przebiega silny nurt). W 1897 r. Sajno zostało przegrodzone groblą, po której poprowadzono tor kolejowy łączący Suwałki z Grodnem - w ten sposób we wschodniej części akwenu powstało jeziorko Sajenek (powierzchnia 36 ha). W północnej części jeziora Sajno ma ujście Kanał Bystry - sztuczny kanał wybudowany w latach 1834-1835. W kierunku południowo-zachodnim wypływa z Sajna rzeczka Sajownica - odcinek rzeki Netty. Brzegi jeziora są wysokie, w ok. 90% porośnięte lasem mieszanym, jedynie przy wypływie Sajownicy - podmokłe. W jeziorze Sajno żyją sielawy i szczupaki.
Do grupy tzw. jezior augustowskich należą także m.in. jeziora: Białe Augustowskie, Gorczyckie, Kalejty, Kruglak, Krzywe, Mikaszewo, Mikaszówek, Necko, Orle, Paniewo, Rospuda Augustowska, Serwy oraz Studzieniczne.