Pomnik pomordowanych redemptorystów i mieszkańców Woli znajduje się przy ulicy Wolskiej, po drugiej stronie ulicy, naprzeciwko kościoła św. Wojciecha. Monument jest poświęcony zamordowanym w dniu 6 sierpnia 1944 roku 30 zakonnikom klasztoru redemptorystów przy Karolkowej i około dwóm tysiącom mieszkańców Woli. W klasztorze przy ulicy Karolkowej został utworzony punkt powstańczy. Ojcowie przenieśli się do piwnic, udzielając pomocy i schronienia okolicznym mieszkańcom. W dniu 5 sierpnia 1944 roku, ze względu na tragiczną sytuację oddziałów powstańczych na Woli, powstańcy wraz z dowództwem wycofali się na Stare Miasto. W nocy około 3.00 godz. Niemcy otoczyli klasztor, wypędzając z niego wszystkich tam przebywających i kierując ich do kościoła św. Wojciecha, który był przemianowany na obóz przejściowy. Zakonnicy od razu zostali oddzieleni oraz wyprowadzeni na niewielki plac fabryki Kichmayera i Marczewskiego i tam rozstrzelani w tył głowy. Następnie przeprowadzono tam egzekucję ludności cywilnej. Monument mierzy 2,5 metra i jest wykonany z granitu. Stella nawiązuje do postaci redemptorysty w czarnym habicie, który jest przepasany trokiem z różańcem. W symboliczny blok wtopiony jest biały krzyż. Na pomniku jest wyryty napis: „Pamięci 30 zakonników redemptorystów i około 2 tysięcy mieszkańców Woli zamordowanych przez Niemców w fabryce Kichmayera i Marczewskiego w dniu 6 sierpnia 1944 roku. Pozostali wierni Bogu, Kościołowi i Ojczyźnie”. W dolnej części zostały umieszczone nazwiska wszystkich zamordowanych zakonników. Monument odsłonięty został 11 września 2010 roku.