Budowę kościoła rozpoczęto w 1984 roku wg projektu Janusza Kowalskiego, choć pierwsi Ojcowie Jezuici, bo oni opiekują się świątynią, przybyli już w 1924 roku. Wtedy stało tu zaledwie kilka domów, teraz do dyspozycji wiernych jest obiekt mogący pomieścić 2000 wiernych (górny kościół). Wszyscy mieszkańcy Jastrzębiej Góry mogliby przyjść w jednym czasie do kościoła i jeszcze zostałoby sporo wolnego miejsca (miejscowość liczy sobie 1500 mieszkańców). Widać zatem, że przy ustalaniu gabarytów obiektu był brany pod uwagę sezon letni, gdy w Jastrzębiej Górze przebywa ponad 20 tysięcy ludzi. Ołtarz główny posiada obraz patrona kościoła z 1850 roku pędzla Maksymiliana Antoniego Pietrowskiego. Pierwotnie znajdował się w kościele św. Ignacego w Bydgoszczy, ale po zniszczeniach dokonanych przez hitlerowców został stamtąd zabrany. W 1985 roku trafił do tutejszej świątyni. W sezonie letnim dolna część kościoła zamieniana jest na salę teatralno-kinową, galerię wystawienniczą itp. Wszystko dla duszy wczasowiczów.