Poruszając się niebieskim szlakiem w kierunku Giewontu, napotkamy na swojej drodze dwie przełęcze. Kondracka Przełęcz położona na wysokości 1725 m n.p.m. pomiędzy Giewontem a Kopą Kondracką. Jest miejscem styku dwóch szlaków: niebieskiego z Hali Kondratowej z żółtym z Doliny Małej Łąki, który prowadzi do Kopy Kondrackiej.
Kierując się dalej niebieskim szlakiem w stronę Giewontu, po kilku minutach natrafiamy na kolejną przełęcz położoną na wysokości 1768 m n.p.m. – Wyżnią Przełęcz Kondracką. Nazywano ją niegdyś Herbacianą, a to dzięki działalności góralek, które właśnie tam sprzedawały zmęczonym turystom herbatę. Tak było kiedyś... Na tatrzańskich szlakach do końca lat 60. spotkać można było góralki sprzedające kwaśne mleko, pyszną śmietanę, a nawet borówki czy maliny z cukrem i śmietaną. Na halach prowadzono wówczas jeszcze wypas owiec.
Babki mleczarki wszystkie potrzebne im przybory do robienia swoich produktów nosiły na plecach. Można je było spotkać na Karczmisku, Skupniów Upłazie, morenie nad Czarnym Stawem Gąsienicowym, a nawet Zawracie. Najbardziej znaną była Wyżnia Przełęcz Kondracka. Nazwa Herbaciana Przełęcz istnieje już chyba tylko w starych przewodnikach, ówcześni turyści często nie znają jej historii, nie mówiąc już o dawnej nazwie. W latach 70. dwie góralki regularnie częstowały tam wycieczkowiczów kwaśnym mlekiem i przede wszystkim pyszną herbatą. Jedną z nich była stara babuleńka Wójciocka z Murzasichla. Na polanie była zawsze pierwsza, za nią szli juhasi paść owce i młode dziewczyny pilnujące krów. Ona siadała na przełęczy, na przygotowanym ognisku gotowała mleko, wodę na herbatę, częstowała nimi turystów, którzy chętnie zatrzymywali się na przełęczy. Pięknie im przy tym śpiewała. Babki mleczarki nie zarabiały dużo na swojej działalności. Szkoda, że dziś już ich nie ma. Herbata z termosu to nie to samo, co pyszne mleko od góralki. Taki obraz dodaje uroku i klimatu górom.