Podczas powstania wielkopolskiego, w bitwie o wyzwolenie Chodzieży z rąk niemieckich, obok powstańców z Czarnkowa, Budzynia i Margonina walczyła grupa mieszkańców Chodzieży. Dowodził tą grupą Józef Raczkowski, który w owym czasie znalazł się w mieście przypadkowo. Z zawodu był agronomem, urzędnikiem gospodarczym w jednym z majątków w okolicach Skalmierzyc. Podczas zaciętej bitwy z Niemcami w dniu 8 stycznia 1919 r. oddział powstańców Raczkowskiego atakował pozycje nieprzyjaciela w okolicach dworca kolejowego i fabryki porcelany. Tutaj komendant Józef Raczkowski otrzymał postrzał w płuca i ciężko ranny odstawiony został do szpitala w Chodzieży, gdzie 28 stycznia zmarł wskutek krwotoku i osłabienia serca. W „bitwie chodzieskiej” zginęło około 200 żołnierzy z obu stron, a ok. 140 było rannych.
W dowód wdzięczności za bohaterskie czyny Józefa Raczkowskiego w latach 20. XX w. Rada Miasta nadała głównej ulicy nazwę Raczkowskiego, która to nazwa przetrwała do 1939 r. W 1923 r. na cmentarzu katolickim w Chodzieży wykopano wspólny grób 10 poległych w walkach powstańców, do którego przeniesiono również trumnę komendanta Raczkowskiego. W czasach PRL-u imieniem Józefa Raczkowskiego nazwano inną ulicę, która dochodzi do rynku. Na tej właśnie ulicy 26 stycznia 2002 r. odbyła się uroczystość odsłonięcia tablicy upamiętniającej bohaterstwo i ofiarę powstańca wielkopolskiego. Inicjatorem ufundowania tablicy było Towarzystwo Miłośników Ziemi Chodzieskiej, a jej projekt wykonał artysta plastyk Alfred Aszkiełowicz.