Dla turysty zwiedzającego wrocławski rynek zdziwienie wzbudzić może wysoki i wydawałoby się, że współczesny budynek znajdujący się w narożniku wychodzącym na Plac Solny. Jest nim jeden z pierwszych dwóch wieżowców zbudowanych we Wrocławiu w pierwszej połowie XX wieku.
Jego powstanie związane jest z radcą budowlanym Wrocławia w tamtym okresie Maxem Bergiem, twórcą Hali Ludowej. Berg zafascynowany wieżowcami budowanymi w Stanach Zjednoczonych przewidywał, że i we Wrocławiu przyjdzie czas na budowę takich obiektów. Choć sam nie zaprojektował żadnego wieżowca, wskazał w mieście miejsca na ich budowę. Przewodniczył w 1929 r. komisji konkursowej mającej wyłonić projekt siedziby Miejskiej Kasy Oszczędności (Städtische Sparkasse) miasta Wrocławia. Konkurs wygrał architekt Heinrich Rump, a jego projekt zrealizowany został w latach 1930-1931. Dziesięciokondygnacyjny budynek z dekoracją art-deco autorstwa Gustava Adolfa Schmidta posiadał też windę typu paternoster, jedyną działającą do dziś we Wrocławiu.
Obecnie w budynku funkcjonuje Bank Zachodni WBK.